De afgelopen dagen

We zitten nu op de camping in Savonlinna. Hier kan ik voor een euro 20 minuten internetten, dus even het verslag updaten.
In de bieb van Laappenranta zat ik met het regenpak aan. Dat is die dag niet meer uit geweest. We hebben die dag 2 buien gehad, een van 9 tot 12 en een van 12 tot 8 uur 's avonds. Soms een beetje regen, maar vaak stortbuien. Maar daar is de pret niet minder om. Het landschap blijft boeien en we doen 4 caches onderweg waar we er drie van vinden.
Tegen 5 uur zijn we in Imatra. Daar besluiten we te blijven hangen voor de show met de waterval. Bij de Mac eten we wat en om kwart voor zes staan we op de brug klaar voor de show. Samen met ongeveer 100 andere mensen.
Nou dat is me een show. Ik weet niet of er meer water uit de lucht kwam of door de sluizen. Van boven en onder een donderend geweld met veel bliksem en water. Prachtig om te zien, want wij hebben toch nog de regenpakken aan.
We hebben in deze stromende regen weinig zin om verder te rijden, dus we vinden een hutje op de eerste camping die we zien. Het is een klein, muf hutje maar soms heb je weinig keus. Tegen 8 uur wordt het droog en dan zitten we toch nog lekker op de veranda.

op DINSDAG hebben we een lange dag. We gaan 90 km naar de enige camping die daar is. Het is inmiddels droog maar wij, en ook de weergoden, zijn nog niet helemaal overtuigd.
Weer fietsen we langs de Russische grens. Doen koffie aan een mooi meertje en onderweg zien we nog een prachtige beeldentuin met bijzondere beelden. Het is die dag grotendeels droog gebleven.
Na 93 km komen we bij de camping. Die blijkt vervangen door een paar vakantiehuisjes lijkt het. Een Rus is zo vriendelijk om even naar de organisatie te bellen. Nee, er is geen camping hier. Het is inmiddels 5 uur. Verder maar weer dan.
Een kilometer verderop zien we de camping. Die blijkt gesloten. We zijn moe en willen stoppen. Een paar kilometer verderop zou een b&B moeten zijn. Daar gaan we even kijken. Russen runnen de boel daar en bieden ons een klein kamertje, weer muf en bedompt, voor 40 euro. Daar hebben we geen trek ik. Dus fietsen we maar door naar de volgende camping, 16 km verderop.
We zijn inmiddels in Punkaharju, een prachtige richel tussen 2 meren. Ondanks de vermoeidheid is dit een fabtastisch uitzicht. Bij een kiosk gaat Saskia plassen. De dame blijkt Nederlands te spreken en geeft ons aanwijzigingen naar een boerencamping, die niet aangegeven staat op de kaart.
Om 8 uur, na 116 km komen we daar aan en het is een plaatje. Een mooi einde van de dag.

Vandaag (WOENSDAG) worden we door de zon gewekt. We ontbijten aan de picknicktafel en gaan op weg. Verder over de richel van Punkaharju. Het is erg mooi hier. We doen nog een cache en gaan dan door naar Kerimaki, waar we de grootste houten kerk van de wereld bekijken. Kerken lijken altijd in de steigers te staan als wij komen kijken. Het is een gigantisch ding en wat een contrast van binnen met de orthodoxe kerk. Daar is het een en al bling-bling, terwijl er hier maar eigenlijk een versiering is.
Buiten de kerk eten we op een bankje een bakje aardbeien in de zon. Hebben we op de markt gekocht.
Dan door naar Savonlinna. Dat blijkt toch weer verder weg te zijn dan we denken. Maar de binnenkomst over de brug is prachtig. Rechts een mooi meer met eilandjes met bomen en links het kasteel. We fietsen door Savonlinnan, langs de haven en door het centrum. Het ziet er allemaal prachtig uit in de zon.
De camping is een hele grote.
Via de SMS horen we dat een goede vriend een positieve uitslag van een onderzoek van een vervelende ziekte heeft gehad. Dat gaan we vieren met een pizza en voor 8 uur hebben we de sauna gereserveerd. Volgens mij hebben we dat wel verdiend...
:SMS update:: 17 juli 2009 :
We zitten in de zon te wachten op de ferry die ons naar het eiland van Sylvia en Tapani brengt. Daar hebben we een paar dagen vakantie. Savonlinna was mooi.