Eindelijk vakantie

We zitten nu bj Sylvia en Tapani op het eiland. Daarover later meer.

De sauna die we gedaan hebben op de camping was heerlijk. Alleen begon het, tijdens de suana, verschrikkelijk te gieten en we hadden geen paraplu mee. Om toch met droge kleren bij de tent te komen is Hans in zijn handdoekje en Saskia in haar badpak terug gelopen over de camping. Zal een bijzonder schouwspel geweest zijn...

De hele nacht heeft het geregend en 's ochtends leek het nog steeds te druppen, maar dat kwam omdat we onder de bomen stonden. Het was inmiddels prachtig weer maar dat we niet door dus.

Op DONDERDAG hebben we eerst een tijdje koffie gedronken met twee Finse mede-fietsers. Interessante gespreken over de Finse cultuur, fietsen in Finland en andere zaken.
Tegen half een fietsen we naar Savonlinna. Eindelijk een grote stad. En wat vooor een grote stad. In de zon ziet alles hier er prachtig uit. Leuke haven, mooie markt en gezellig druk. Dat laatste komt omdat in deze maand het opera festival is. Opera is niet mijn ding, maar het maakt het hier wel een 'bustling place'.

Op de markt ontmoeten we de broer van Tapani. Een kopie van hem, precies dezelfde oogopslag en maniertjes. Hij geeft ons een goede tip om te lunchen. We eten op een markt een bordje met 'muikku', een soort zoetwater sardientje die gebraden of gerookt wordt. Heerlijk!

Via de haven lopen we naar het kasteel. Die is perfect gerestaureerd en in uitmuntende staat. Voor 5 euro krijgen we een rondleiding van bijna een uur met veel interessante feiten. Zo werden de soldaten bijvoorbeeld betaald in bier. Vijf liter op een doordeweekse dag en zeven op zondag. Misschien dat daarom het kasteel vaak gemakkelijk veroverd werd.

We sluiten de dag af op de bovenste verdieping van een hotel waar we wat drinken en genieten vn het uitzicht.

Op VRIJDAG gaan we door naar Tapani en Sylvia. Het is ongeveer 60 km fietsen maar het eerste deel gaat over een van de slechtste onverharde paden die we tot nu toe gehad hebben. Vuistgrote keien, gaten waar een tankauto in kan verdwijnen en modder tot de assen. Daarnaast zijn er continu hele heftige klimmetjes en afdalingen- En de afdalingen moet je stapvoets naar beneden. Het zijn 20 lange kilometers.

Op een gegeven moment slaan we af en komen we weer op een 'harju'. Dit is een opgestuwde richel waar de weg overheen loopt. En dat is prachtig fietsen want je ziet links en rechts de meren.
Om bij hun te komen moeten we twee pontjes hebben. De eerste vaart bijna continu. De andere elke 2 uur. We racen om er op tijd te komen. Ondertussen worden we overvallen door een stortbui en moet de regenkleding aan. Hijgend en bezweet komen we bijde pont aan, om erachter te komen dat hij pas over een uur gaat. Niet goed gekeken op het lijstje...
De zon schijnt alweer en op een steen, aan het water, drinken we de cier op die we gekocht hebben. Wat borrelnoten erbij en het is net vakantie.
Tijdens de overtocht moeten we binnen even schuilen. Naast regen, kletteren ook de hagelstenen tegen de ramen. Als we aankomen is het weer droog.
Op het eiland moeten we zoeken. Ik heb wel een coordinaat van het huisje, maar de kaarten in de GPS zijn wat ouder en brengt ons na 20 minuten fietsen op 30 meter van hun huis. Alleen zijn deze 30 meter gevuld met water van meer dan een meter diep. We moeten dus weer terug en via een andere weg bij hun zien te komen. Gelukkig lukt dat wel.

De ontvangst is allerhartelijkst. De sauna wordt opgestookt en we drinken eerst wat. Het is een prachtig plekje waar ik morgen wat over zal vertellen. We krijgen onze eigen 'mokki' met ongeevenaard uitzicht. De vakantie is begonnen!