De eerste dag
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Hans en Saskia
25 Juli 2011 | Ierland, Rathdrum
Vandaag op de fiets. Om zeven uur gaat de wekker en om half acht zitten we aan het ontbijt. Helaas weer "continental breakfast" dus een sapje, brood en koffie of thee. Als beleg kun je kiezen tussen jam en jam. En ze hebben ook nog jam. Maar goed, het is genoeg om mee op pad te gaan. We sjouwen de hele bagage van de tweede verdieping naar beneden en laden op. En op dat moment begint het licht te regenen.
"The city is a jungle" zeggen ze wel eens en dat klopt hier aardig. We vechten ons een weg tussen het drukke verkeer door en ook het links rijden helpt niet mee. Ondanks dat het een universiteitsstad is, zijn er weinig andere fietsers. En misschien daarom zijn er ook weinig voorzieningen voor fietsers. We delen onze rijstrook met de bus. En dan niet van die kinderachtige dinky-toys zoals we in Nederland kennen, maar huizenhoge dubbeldekkers. We navigeren ons een weg de stad uit en het wordt steeds rustiger. Met uitzicht op de Ierse zee nemen we de eerste koffie. De regenjas kan ondertussen uit. Daarna gaat het meer het binnenland in en komen we in de Wicklow mountains. Dit betekent dat hier ook het klimmen begint. Het zijn geen Alpen maar korte gemene klimmetjes. En 15% is hier niks
In Eniskerry maken we de tweede koffie op het centrale plein. Daarna gaat het verder. Voornamelijk omhoog. De wegen worden steeds smaller en rustiger. Uiteindelijk rijden we op single-track roads zoals we die kennen. Stenen muurtjes aan weerszijde en ongemaaide bermen met brandnetels, distels en varens. Af en toe passeert een auto en dan is het snel reageren. Het links rijden gaat wel beter maar in een schrikreactie trek ik nog steeds naar rechts. Laragh is een gat waar ze wel chocolade verkopen. Hierdoor staat het op de kaart van Saskia. Uiteindelijk komen we na 68 km in Rathdrum, ons eindpunt van de dag. We zijn moe. Moe van het klimmen en moe omdat het de eerste dag is. De camping is een grote camping. De BBQ's staan al te roken en het staat vol met lawaaierige families. We betalen €24 voor een plaatsje midden op het veld. Het is net alsof we weer in Temple bar zijn. Douches kosten €1 en dat is een goede investering.
Het dorp ligt op een heuvel en ondank.s de vermoeidheid lopen we er toch heen. We doen even boodschappen voor het ontbijt morgen en duiken dan de pub in. Even bijtanken. Op de weg terug komen we langs de Chinees en daar scoren we een curry met rijst voor €8,80. Een portie is ruim voldoende voor ons. Bij de tent smikkelen we die op. Onze buurman studeert voor disk-jockey en is nu met de les van de volume knop bezig. Ik denk dat hij zijn diploma niet krijgt. Na de koffie gaan we in de tent. Morgen weer verder.
"The city is a jungle" zeggen ze wel eens en dat klopt hier aardig. We vechten ons een weg tussen het drukke verkeer door en ook het links rijden helpt niet mee. Ondanks dat het een universiteitsstad is, zijn er weinig andere fietsers. En misschien daarom zijn er ook weinig voorzieningen voor fietsers. We delen onze rijstrook met de bus. En dan niet van die kinderachtige dinky-toys zoals we in Nederland kennen, maar huizenhoge dubbeldekkers. We navigeren ons een weg de stad uit en het wordt steeds rustiger. Met uitzicht op de Ierse zee nemen we de eerste koffie. De regenjas kan ondertussen uit. Daarna gaat het meer het binnenland in en komen we in de Wicklow mountains. Dit betekent dat hier ook het klimmen begint. Het zijn geen Alpen maar korte gemene klimmetjes. En 15% is hier niks
In Eniskerry maken we de tweede koffie op het centrale plein. Daarna gaat het verder. Voornamelijk omhoog. De wegen worden steeds smaller en rustiger. Uiteindelijk rijden we op single-track roads zoals we die kennen. Stenen muurtjes aan weerszijde en ongemaaide bermen met brandnetels, distels en varens. Af en toe passeert een auto en dan is het snel reageren. Het links rijden gaat wel beter maar in een schrikreactie trek ik nog steeds naar rechts. Laragh is een gat waar ze wel chocolade verkopen. Hierdoor staat het op de kaart van Saskia. Uiteindelijk komen we na 68 km in Rathdrum, ons eindpunt van de dag. We zijn moe. Moe van het klimmen en moe omdat het de eerste dag is. De camping is een grote camping. De BBQ's staan al te roken en het staat vol met lawaaierige families. We betalen €24 voor een plaatsje midden op het veld. Het is net alsof we weer in Temple bar zijn. Douches kosten €1 en dat is een goede investering.
Het dorp ligt op een heuvel en ondank.s de vermoeidheid lopen we er toch heen. We doen even boodschappen voor het ontbijt morgen en duiken dan de pub in. Even bijtanken. Op de weg terug komen we langs de Chinees en daar scoren we een curry met rijst voor €8,80. Een portie is ruim voldoende voor ons. Bij de tent smikkelen we die op. Onze buurman studeert voor disk-jockey en is nu met de les van de volume knop bezig. Ik denk dat hij zijn diploma niet krijgt. Na de koffie gaan we in de tent. Morgen weer verder.
-
25 Juli 2011 - 20:41
Lisa:
Hihi! Chocolade!:) -
25 Juli 2011 - 21:35
Gert:
Engelstalige onderscheiden net als nederlanders twee soorten fietsen. Een bike is hun beleving een tweewieler zoals je tijdens je meest recente mannen-onder-elkaar-vakantie veelvuldig voor je nieuwe chef hebt mogen aanduwen, de motorfiets. De fietsen waarop jullie je verplaatsen worden aangeduid als push bike omdat je ze als niet begenadigd klimmer tegen de alom aanwezige (steile) hellingen op moet duwen. -
26 Juli 2011 - 20:16
Cees:
Leuk om te lezen hoe het gaat. Het is al weer een tijdje geleden dat we samen in de Temple Bar zaten.
Hoop dat het weer bij jullie beter is, het is hier nog steeds niks.
-
28 Juli 2011 - 21:02
Benny:
Het is voor mij een heimwee verslag. Heerlijk om over zo'n Ierse tocht te lezen. Wicklow, Rathdrum, fijne herinneringen. Ik blijf jullie volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
