The Dublin Experience

Ik weet niet wat zwaarder is; een dag door Dublin slenteren of over de Alpen fietsen. Wel weet ik dat we vandaag ontzettend genoten hebben en veel plezier gehad hebben.
Als we opstaan is het grijs buiten. We slapen een beetje uit maar om acht uur sta ik toch onder de douche. Met campinggevoel want naast mij staan ook mensen te douchen. Het ontbijt is in de kerk. In de kerk? Ja, in de kerk. Het hostel is gevestigd in een "boy's convent" en die heeft er ook een kerk bij. En daar ontbijten we. Waar vroeger de priester stond te preken wordt nu de koffie en de thee gemaakt. Veel nationaliteiten hier en we worden ingesloten door een Franse schoolklas. Daarna naar de stad. Saskia heeft een lijstje gemaakt van de dingen die we gaan doen. Veel dingen doen we ook niet. We gaan niet op een bus door de stad heen. Te duur. En we gaan ook niet naar de Guiness brouwerij. Daar ben ik al eerder geweest en het uitzicht wordt overgewaardeerd.
Via O'Connell street lopen we, in een beetje drizzle regen, weer naar de Liffy. Ons hostel zit ver ten noorden van deze rivier en dat maakt het meteen de slechte buurt. Veel Tokkie's op straat en je ziet mensen letterlijk en figuurlijk omvallen van de drank. Onder de Liffy zitten de goede buurten zoals Temple Bar en de Viking/Medieval area. In dit gedeelte zijn de Vikingen voor het eerst aan land gegaan en zo is Dublin ontstaan. Op zoek naar een andere tentoonstelling lopen we per ongeluk bij Dublinea binnen. En dat is geen straf want de Ieren kunnen een saai stuk geschiedenis tot een interessante tentoonstelling verwerken. We lopen door de Viking nederzetting heen, langs een Middeleeuwse winkelstraat en zien hoe de zwarte pest de bevolking decimeerde. Daarna kijken we nog wat rond in Mideeleeuws Dublin. De zon schijnt inmiddels weer uitbundig en om een uur kunnen we de Chester Beatty library binnen. Deze man heeft een prachtige verzameling manuscripten, iconen en miniaturen verzameld van allerlei religies uit alle delen van de wereld. En het is nog gratis ook!
De volgende missie is om een gasblikje te scoren want die mochten we niet meenemen met het vliegtuig. En nu zijn de winkels open. We lopen weer door Temple Bar heen en kopen er een "pasty" om de honger te stillen.
Over Temple Bar wil ik nog wel het een en ander kwijt. Je zou het niet van de Ieren verwachten maar in het 's avonds feesten zijn zij de kampioenen. Ik heb ik Spanje heel wat meegemaakt want ze leven daar 's avonds op straat, maar dit slaat alles. Tegen de avond trekt alles wat oud genoeg is (of oud genoeg denkt te zijn) om te drinken richting deze wijk die vol met kroegen zit. De mannen in trainingspak of spijkerbroek en de vrouwen opgedirkt als stoephoeren. Ja, je leest het goed. De kledingkeus is dusdanig dat ik als boertje uit Baflo geschokt ben. Stiletto hakken, fluisterbroeken die je toeschreeuwen en doorkijkbloesjes die het label op de BH laten lezen. Maar ook minirokjes en paarse rubber kaplaarzen zijn heel gewoon. En dan zuipen tot je erbij neervalt. Na twaalven begint het zo sterk naar pis en kots te ruiken dat ze het ook wel "Temple Barf" noemen. In de ochtend wordt alles schoongespoten, inclusief de Ieren die nog in de goot liggen en dan kunnen ze weer van voren af aan beginnen. Maar het is dan ook heel gezellig in de vele kroegen. Overal live muziek en bandjes op straat.
Met onze pasty zoeken we een plekje langs de Liffy. Naast ons komt een man zitten die gisteren nog uit de goot gespoeld werd. Hij vraagt waar we vandaan komen. "Amsterdam" roept Saskia. Korsakov is duidelijk familie van hem want vijf minuten later vraagt hij weer waar we vandaan komen. Aha, Amsterdam. Daar is hij een "prostitute" geweest. Saskia schatert het uit want met zijn uiterlijk zal hij niet klanten gehad hebben. Hij snapt het allemaal niet zo goed en wijdt zich weer aan zijn bier. Zonder spijt nemen we afscheid van hem.
Ik heb thuis al de adressen van twee outdoor winkels opgezocht maar beide hebben ze niet de gasblikjes die we zoeken. Net uitverkocht. Gelukkig heb ik een adapter voor de blauwe Campinggaz blikjes, dus dan nemen we maar een van die. Hebben we morgen in elk geval koffie onderweg. Daarna gaan we richting Trinity college waar het beroemde "Book of Kells" ligt. Dit is een heel oud, prachtig geïllustreerd boek waarvan je achter glas twee pagina's kunt zien. Als je veel geld betaalt, dan mag je er even langs hollen. Wel achteraan sluiten in de rij hiervoor. Dat doen we dus niet maar we genieten in het zonnetje wel van de atmosfeer en de prachtige gebouwen.
Het loopt tegen het einde van de middag en we hebben nog een laatste missie: Grafton street en het aanpalende St. Stephens Green. Door Grafton street lopen is een feest. Mooie winkels, gezellig druk en om de 50 meter een straat artiest of een bandje. We staan een tijdje te luisteren bij een man die prachtig gitaar speelt op een olieblik. Het park is ook mooi en door het zonnige weer zitten overal mensen in het gras. Zo'n gezellige stad hier!
Terug in de winkelstraat zoeken we een terrasje op. Bij een Italiaans restaurant "Kitchen" zitten we te pimpelen in de zon en gaan naadloos over in het avondeten. Saskia heeft een Ceasar salad met kip en ik heb verse pasta met garnalen in roomsaus. Ik heb zelden zo lekker gegeten. Hierna wil Saskia nog één keer door Temple Bar en daar is het weer zo gezellig dat we maar aan de koffie gaan. Irish coffee om in stijl te blijven. Naast ons treed een (best wel goede) band op en in de laatste zonnestralen constateren we dat vandaag een mooie "Dublin Experience" was.