Vijf zadels

De kamer slaapt net zo lekker als dat hij er mooi uit ziet. Buiten is het mistig als we opstaan. En koud. Maar binnen is het lekker warm. Het ontbijt is Spartaans. Een stukje brood met wat jam. Er is ook wat kaas en ham maar de honing is versteend en de koffie is koud. Nou ja, je kunt niet alles hebben. 
Yke heeft een goed gesprek gehad met haar lichaam en besluit vandaag te treinen. Ria, de schat, is solidair met haar. Samen gaan ze proberen om met het openbaar vervoer naar Chinon te komen. Vandaar dat er vandaag maar vijf zadels vertrekken.
De routebeschrijving wil ons terug hebben naar Francueil maar dat doen we niet. Via een binnendoor weggetje leid ik ons naar de route. Daar komen we meteen een nieuwe snelweg tegen dus we moeten iets om. We rijden door open velden. De rijp op de grond is bevroren en ik heb koude knieën. Langzaam trekt de mist weg en komt de zon tevoorschijn. We kunnen ver kijken en hebben mooie uitzichten. Hier wordt veel graan verbouwd wat nu geoogst is. We zien grote silo''s en enorme bergen met stro. Via Sublaines en Cigogné komen we in Courcay. Bij een bakkertje (waarom dat verkleinwoord? Je zegt toch ook niet begrafenisondernemertje?) wordt brood ingeslagen en om de hoek is een café waar we op het terras een koffie in de zon drinken. We kijken uit op een kerk met een bijzondere toren. Het dak daarvan is ook in zijn geheel opgemetseld en geen leisteen.
Daarna verder. Het is mooi fietsen want het gaat op en neer en er zijn mooie uitzichten. De blauwe lucht krijgt wat wolken en dat doet het landschap nog mooier uitkomen. Veel fruit en wijnvelden. En bomen in herfstkleuren. Zo komen we ongemerkt in St. Catherina  de Fierbois. Op Place de Jeanne d'Arc nemen we een lunchstop in de zon. Jeanne komt uit Chinon en schijnt in elk dorp hier in de buurt geweest te zien. Toen hadden de 18-jarigen het ook al druk.
We fietsen door. Nog steeds open velden en vergezichten. Via St. Epain komen we in Crissay-sur-manse. In dit dorpje kijken we onze ogen uit. Alsof we in de Middeleeuwen terug zijn. Ik fotografeer me suf en het meest leuke is nog dat we hier alleen zijn.
Daarna is het nog een klein stukje naar Chinon en tegen half vier fietsen we het stadje in. Op de teller staan 78 kilometers.  Inmiddels is de bewolking toegenomen en hebben we de jasjes weer aan gedaan. Hotel Diderot is lastig te vinden. We fietsen er drie keer langs maar de ingang zit aan de achterkant. De kamer die we krijgen is niet zo geweldig. Donker met een klein raampje terwijl de binnenplaats zo'n mooi uitzicht heeft. Saskia gaat onder de douche, en ik tik een lokaal biertje weg en dit verslag. We kunnen niet in het hotel eten dus we gaan vanavond op stap. Van alle fietsdagen was dit een van de mooisten. Door de uitzichten maar ook door het weer.