The Cork Experience

Het was een heerlijk rustige nacht in het tentje. De lucht is nog steeds flink bewolkt maar alles is helemaal droog gebleven. We hebben zelf geen last van condensvocht. De Spaanse fietser heeft buiten in zijn slaapzak gelegen. Hij heeft geen tent bij zich omdat "hij dacht dat het in de zomer in Ierland niet zou regen".
Om negen uur zitten we op de fiets. We moeten eerst weer op de route zien te komen maar op weg daarheen zien we weinig verschil met de geplande routes. Wat dat betreft is het in bijna heel Ierland mooi fietsen. Uiteindelijk bereiken we de route weer in Ladysbridge, waar we ook wat boodschapjes doen. Dan door naar Midleton. Dat is een vrij grote plaats en dat merk je aan het feit dat de wegen veel drukker worden. In al deze plaatsen wordt het verkeer er dwars doorheen geleid waardoor het altijd volledig vast staat. Zo ook hier, maar met de fiets lukt het om toch door te kunnen rijden. Van Midleton naar Cork is nog drukker. Je moet je voorstellen dat we op de provinciale weg fietsen terwijl de auto's langs ons heen razen. Iets minder leuk.
Voor we bij Cork komen moeten we met een pontje over Lough Mahon. Deze staat in verbinding met de zee. Het is eb en dat ruik je. Een geur van verrotting, zilt en oud roest hangt in de lucht zoals in elke vissersplaats. Ik vind het heerlijk nostalgisch ruiken. Na de pont (€1 per persoon) komen we op een prachtig fietspad. Vroeger lag hier een spoorlijn, nu ligt er asfalt. Dit pad brengt ons haast midden in Cork zonder dat we last hebben van de auto's. Het is maar 53 kilometers vandaag en bijna helemaal vlak, dus we zijn iets na tweeën bij de hostel waar ik voor €48 een kamer geboekt heb. Pipo de clown zit achter de receptie. Hij heeft alleen een pak aan en maakt veel grapjes. De fietsen mogen via de receptie op de binnenplaats gezet worden. Dan douchen en de stad in.
Cork is leuk. We krijgen bij de receptie een prachtige kaart met allerlei alternatieve tips om te doen in Cork. Vlak naast de hostel staat een kerk met een toren waar je naar boven kunt klimmen. Maar €5 per persoon vind ik veel te duur. In plaats daarvan gaan we naar het centrum. Daar is een hoge parkeergarage. We nemen de lift naar boven en hebben een prachtig uitzicht. Tegen de eerste honger en dorst nemen we een pizzastuk en een bier. Daarbij horen we steeds een echo, maar dat is de (bejaarde) krantenjongen die "de Echo" probeert te verkopen. Dit is de plaatselijke krant. 
Het is gezellig druk en er zijn veel winkelstraten. Saskia kijkt haar ogen uit. In de folder lezen we ook van een parkeerterrein met prachtige graffiti. Daar gaan we even kijken. Erg kleurrijk.
Op de weg naar de kathedraal komen we langs het graf van Nano Nagle. Een feministe voordat het feminisme was uitgevonden. Ze deed veel goed werk en ligt in de binnenplaats van een nonnenklooster. De cathedraal is een flink stuk lopen en blijkt ook nog dicht te zijn. Jammer. Van buiten ziet het er wel mooi uit.
Na een aantal dagen opwarmmaaltijden met noedels, rijst en pasta willen we wel weer eens uitgebreid eten. In de folder wordt een romantisch restaurant genoemd. Je moet wel goed in de slappe was zitten. Het lijkt me niks en dat wordt bevestigd als we ervoor staan. Veel zilver en linnen en ik vraag me af of ze ons wel binnen laten met onze outdoor kleding. Op het kaartje zie ik ook nog een 'trendy restaurant'. We lopen erheen en dat is een schot in de roos. "Market Lane" zit gezellig vol, het eten is voortreffelijk en de bediening super. Ik zit met verbazing te kijken en te luisteren naar een oudere heer die niet iets van de kaart wil hebben, maar zo zijn eigen menu wil samenstellen. De ober gaat hier fantatastisch mee om. Als je ooit in Cork bent, dan is dit restaurant een aanrader.
We slenteren nog wat door het centrum waar Saskia winkel in, winkel uit gaat. En dan komen langs een terrasje waar vier muzikanten Ierse muziek zitten te maken. Ik heb "de piep'n" al aardig vol maar ze wil ook hier nog even wat drinken. Zucht, dan nog maar een bier. Maar het is een goed idee, want de muziek is leuk en het uitzicht verrassend. Al die mensen die langs komen lopen. In al die stijlen en al die vormen. Best wel genieten. In de schemer lopen we naar het hostel. Morgen heb ik een rustdag gepland, maar we stappen toch op de fiets. Naar Balleylickey en dat kan allerlei associaties oproepen, maar daar wil ik niet op ingaan. Mijn moeder leest tenslotte ook mee...