Goodbye Ierland

Alweer een Irish breakfast maar deze keer doen we het wat minder. Alleen één eitje en wat spek. Saskia is wel wat uitgerust maar toch doen we het wat rustig aan vandaag. Weer een soort van semi-rustdag.
De route leidt ons eerst naar Blacklion. Eigenlijk ons einddoel van gisteren maar we zijn er toch nog een tijdje mee bezig. In de route zit nog een nutteloze klim. Je klimt gedurende een uur en hebt dan een mooi uitzicht. Verderop daal je dan weer af naar dezelfde weg. Nu even niet en de grote weg is vlak en rustig.
Het weer is prima vandaag. Wel bewolkt maar droog en met veel zon. Gewoon zoals een vakantiedag in Ierland zou moeten zijn. We zijn er blij mee. Dit geeft ons ook de gelegenheidd de tent nog even extra te laten drogen. Hij was nog wat vochtig en ik denk dat we hem voorlopig niet gebruiken. Tijdens het drogen maken we koffie en rusten we wat uit.
Na Blacklion gaan we de grens over. Officieel zijn we nu niet meer in Ierland, maar in Groot-Brittanie. Er is geen bordje, geen grenspaal of markering. Geruisloos ga je over. Iets verderop gaan we van de weg af. Daar is Florence Court Park. Een landhuis met een groot stuk bos. Via een keienpad kunnen we door de bossen fietsen. Het is mooi hier en heel erg rustig. Bij een beekje houden we een tweede koffiepauze. Daarna komen we bij het landhuis. Mooi, maar niet bijzonder. We willen graag met de guided tour mee, maar dat kan pas na anderhalf uur. Zo lang willen we niet wachten. Ze wijzen ons op de virtuele tour op een pc. Net zo mooi en veel efficiënter. Ze hebben 360 graden panorama's waarmee je door de kamers kunt "lopen".
Dan is het nog een klein stukje naar Enniskillen. We zijn daar om vier uur (met 53 kilometer op de teller) maar de receptie van de hostel is pas om vijf uur open. In een parkje bij Enniskillen Castle zoeken we een bankje in de zon. We kunnen hier wat kopen als we ponden hebben, want euro's doen ze hier niet aan. Eerst pinnen dus. Ik weet niet eens wat de koers is, later maar even opzoeken.
Het hostel zit in een modern gebouw en we hebben weer een prima kamer met eigen douche en toilet. Ik heb hem via internet geboekt voor € 50. De fietsen kunnen in een schuurtje.
Tegen zessen gaan we de stad in. Het is de grootste stad van de county. De sfeer is anders dan in Ierland. De winkels gaan hier om zes uur dicht en dan gaan er ook meteen hekken en luiken voor. Op straat is alleen wat hangjeugd, verder zie je niemand. Ik weet niet goed wat het is maar het "voelt" hier op de een of andere manier bedreigender. Mensen lachen niet en zijn minder vriendelijk dan in Ierland. De huizen zijn grauwer, maar het ook wel veel welvarender. Een heel andere atmosfeer.
Enniskillen heeft een lange hoofdstraat waar alles gebeurt. Om de honderd meter verandert hij van naam. We lopen hem door. Geen restaurants hier maar pubs genoeg. Een heeft op dinsdag "steak-night". Voor £ 5,99 krijg je een steak, aardappel en salade. En een pint bier naar keuze. We weten nog steeds niet wat de pond doet, dus het lijkt erg goedkoop. En het smaakt prima. Aan onze tafel zit ook een local waarmee het gezellig kletsen is. Hij verteld dat op de plek van ons hostel in 1987 een bomaanslag is geweest waarbij twaalf mensen omkwamen. En dat er nog steeds vandalisme is in Enniskillen. Ik vraag hem naar Belfast, maar dat is wel veilig, denkt hij. En hij merkt ook dat het toerisme toeneemt.
Dat toerisme is hier duidelijk (nog) niet ontwikkeld. Het landschap waar we vandaag door fietsten was ook niet bijzonder. Sla het plat en je hebt een Nederlands landschap. Koeien, weiden en boerderijen. De Lonely Planet geeft het ook al aan. De andere counties hadden zo'n 50-75 bladzijden. Deze county nog geen tien. Je merkt het ook aan de overnachtingsmogelijkheden. Weinig B&B en weinig hostels. Het zal de komende tijd wel zoeken worden.
Na het eten lopen we de hoofdstraat nog verder uit. We tellen zeven pin-automaten, vijf kerken en twee mensen op straat. Het is hier uitgestorven. Wat er gebeurt, gebeurt in de pubs. Uiteindelijk hebben we toch nog het hoogtepunt van de dag. De Lidl is nog open. 
Morgen maar kijken of we weer wat dichter bij Belfast kunnen komen.

In het hostel moet je internet kopen. Ik betaal £ 2 voor 40 minuten, dus vandaag weer met foto's en bij gisteren zet ik ook nog wat.