Bossen

Let op: dit is het verhaal van dinsdag!

Essen - Oirschot - 85 km
Koud, mooi weer, minder wind.

Het was vannacht loeikoud in de tent. Alles wat boven de slaapzak uitstak werd binnen korte tijd bedekt met een laagje rijp. 's Ochtends was het snot in mijn neus bevroren. Maar in de slaapzak is alles lekker warm, dus we hebben het overleefd. En een warme douche lost veel op. Inmiddels zijn twee van de drie wc's kapot en willen niet meer doorspoelen. Een van die twee bevat mijn rijstmaaltijd van gisteren.
We ontbijten in de zon en stappen daarna op de fiets. De koude handen neem ik voor lief. Saskia heeft beter nagedacht en heeft handschoenen mee. Al vrij snel komen we even in België. Aan de grens vinden we nog een oude grenspost met het verhaal van de smokkelaars. We maken er natuurlijk nog even een foto. Ook staan langs de grens nog authentieke gietijzeren grenspalen. In een klein kapelletje branden we een kaarsje voor goed weer de komende dagen.
Onze fietstempo's zijn inmiddels op elkaar afgestemd. In het begin moet ik echt uit het werkritme komen. Daar loopt alles op tijd en zo efficiënt mogelijk. Op vaste tijden koffie, vergadering en lunch. De fietsreis vlieg ik ook als een project aan. Er moeten 80 kilometers gefietst worden met een deadline. Dat wordt in hapklare brokken geknipt en dat bepaalt de koffiepauzes. Saskia maakt meer gebruik van de serendipiteit bij het kiezen van de pauzes. Als het een mooi plekje is, dan is het tijd om koffie te drinken. Het maakt dan niet uit dat we pas tien kilometer gefietst hebben of een half uur geleden ook al gestopt zijn. En Saskia heeft in het begin tijd nodig om in het fietsritme te komen. Ook dat kost tijd en alles bij elkaar levert vaak de nodige frictie op. Gelukkig ging het deze keer met weinig emoties en loopt het inmiddels goed.
De route gaat vandaag veel door bossen. En dat is een flink contrast met de Noordzee kust. Maar de bossen zijn vandaag mijn vrienden want ze temperden de wind flink. Het is heerlijk in de bossen. Vooral de loofbossen hebben in het voorjaar een speciale groene kleur vanwege het nieuwe bladerdek. En dan is het heel speciaal om hier te fietsen. We passeren landgoed Wallestijn, landgoed de Moeren en de Pannenhoef. In eerste instantie lijkt de LF13 meer over 'gewone' wegen te lopen maar later hebben we toch veel mooie fietspaden. In Ulvenhout doet Saskia even boodschappen bij Appie. Ik wil niet weer voor een zwerver aangezien worden en ga met de IPad op een bankje zitten. Er is een onbeveiligde verbinding dus ik kan de reisverslagen van de afgelopen dagen even versturen. Via de Chaamse bossen komen we door Alphen en daarna door Hilvarenbeek. De naam ken ik maar al te goed. Gasunie heeft er een exportstation. Daarna is het nog een klein stukje langs het Wilhelminakanaal naar Oirschot. Het gastankje is inmiddels helemaal leeg dus we zoeken een vervanging. Maar ook hier is die niet te vinden.  Dan maar naar een terras in de zon. We willen wel weer eens uitgebreid eten. Niet dat de maaltijd gisteren slecht was, maar gewoon een lekker stukje vlees lonkt. Ik neem een biefstuk en Saskia gaat voor de asperges op Brabantse wijze. Het geheel wordt weggespoeld met bier en wijn. We eten er bijzonder goed maar de toiletten brengen Saskia wel in verwarring. Welke deur moet ze kiezen: "Ho, ho, meneer" of "Nee, nee, mevrouw"?
Dan nog een paar kilometer naar de camping. Het is een hele grote camping. Veel caravans en niet ingericht op fietsers, alhoewel ze wel een fietstarief hebben: € 21,30. We krijgen plekje 155. En bijbehorende parkeerplaats. Even overwegen we de tent op de laatste neer te zetten omdat daar nog wel zon is, maar uiteindelijk zetten we de tent op de normale plek op. Een beetje een raar gezicht. Links en rechts twee grote caravans en ertussen een klein tentje midden in een grote lege plek. De douche is prima, maar ook hier een vijf-minuten timer. Hij telt per seconde af en ik wordt er zenuwachtig van. Toch lijkt me dit ook wel wat voor thuis, om Steven een beetje een tijdslimiet te geven met douchen.
Bij het café ga ik even zitten om dit stukje te tiepen. Wifi kost hier € 9,= dus ik zal dit morgen wel posten. Een Irish coffee om warm te worden lijkt me wel wat maar dat kennen ze niet. Dan maar een losse koffie en een whiskey. Dan meng ik het zelf wel. Als Saskia klaar is met douchen, dan nog even een rondje over de camping. En dan naar bed want na vijf dagen fietsen begint het lichaam wel moe te worden.

P.'s. Mijn rug gaat redelijk. Ik heb het zadel iets hoger gezet waardoor ik een andere houding krijg. Met fietsen nog steeds last maar na die tijd minder. We blijven even door-experimenteren.