Gekke postbode
Blijf op de hoogte en volg Hans en Saskia
27 Juli 2012 | Frankrijk, Faramans
Het dondert als we opstaan. In de verte pakken wolken zich samen en er is om ons heen meer bewolking. Maar het zet niet door. Wel is er vandaag veel sluierbewolking wat de temperatuur wat aangenamer maakt.
Het landschap waar we doorheen fietsen is minder spectaculair dan gisteren. Veel landbouw. Maïs, zonnebloemen, fruit en soms een uienveld. Dat laatste ruik je al van verre.
Er staat een stevige bries en die hebben we ook nog mee. Bij de eerste koffie in Romans-sur-Isere hebben we er al bijna 50 kilometer op zitten. Mensen bekijken ons vreemd als we op een bankje in de stad een koffie gaan zitten maken en een taartje eten. Wij kijken gewoon lekker terug.
Daarna gaat het tempo eruit. Het is weer veel klimmen en dat gaat gewoon langzaam. Ook al heb je wind mee. In St. Donat lunchen we in een parkje. Als we om half een verder fietsen, zijn alle winkels dicht en is de stad uitgestorven. Ik wil nog een blikje drinken kopen maar de winkel heeft geen koude drankjes. Ik sla over en dat is een foute beslissing. Het water raakt op, het klimmen is zwaar en we kunnen nergens water vinden. Uiteindelijk zitten we bij een fontein in Tersanne. 'Non potable' staat op het bordje. Alle flessen zijn leeg. En we hebben dorst. Veel dorst. Verderop zie ik op een heuvel de kerk en het kerkhof. Daar is meestal water. En dat klopt. Bij het kerkhof is een kraantje. En daar fiets ik graag de heuvel voor op.
In Hauterives staat het Palais Ideal. Een postbode heeft daar 33 jaar gebouwd aan zijn droom. Overdag liep hij een ronde van 34 km (!!) en in de avonduren bouwde hij van beton een huis met daarin zijn dromen. Het is een bijzonder bouwsel geworden wat nu door het dorp is geadopteerd als toeristische trekpleister.
Daarna is het nog een paar kilometer klimmen in verschillende etappes. We eindigen, na een lange dag, in Faramans. De municipal heeft alles wat ik in een camping zoek. Een groen veldje, een ruimte met picknick tafels, een magnetron, koelkast en kookplaat. En een warme douche. Er staan hier veel fietsers want hier kruist ookde route van oost naar west. Met andere mensen wisselen we wat campings uit. We eten een salade met ham, tortellini met saus en een toetje. En de wijn heeft in de vriezer gelegen, dus die is heerlijk koud.
Morgen weer een lange dag. We hebben met Petra afgesproken. Zij fietst alleen van noord naar zuid en het lijkt ons gezellig om even bij te kletsen.
Kilometers vandaag: 93
Kilometers totaal: 440,2
Aantal gekke postbodes: 1
Het landschap waar we doorheen fietsen is minder spectaculair dan gisteren. Veel landbouw. Maïs, zonnebloemen, fruit en soms een uienveld. Dat laatste ruik je al van verre.
Er staat een stevige bries en die hebben we ook nog mee. Bij de eerste koffie in Romans-sur-Isere hebben we er al bijna 50 kilometer op zitten. Mensen bekijken ons vreemd als we op een bankje in de stad een koffie gaan zitten maken en een taartje eten. Wij kijken gewoon lekker terug.
Daarna gaat het tempo eruit. Het is weer veel klimmen en dat gaat gewoon langzaam. Ook al heb je wind mee. In St. Donat lunchen we in een parkje. Als we om half een verder fietsen, zijn alle winkels dicht en is de stad uitgestorven. Ik wil nog een blikje drinken kopen maar de winkel heeft geen koude drankjes. Ik sla over en dat is een foute beslissing. Het water raakt op, het klimmen is zwaar en we kunnen nergens water vinden. Uiteindelijk zitten we bij een fontein in Tersanne. 'Non potable' staat op het bordje. Alle flessen zijn leeg. En we hebben dorst. Veel dorst. Verderop zie ik op een heuvel de kerk en het kerkhof. Daar is meestal water. En dat klopt. Bij het kerkhof is een kraantje. En daar fiets ik graag de heuvel voor op.
In Hauterives staat het Palais Ideal. Een postbode heeft daar 33 jaar gebouwd aan zijn droom. Overdag liep hij een ronde van 34 km (!!) en in de avonduren bouwde hij van beton een huis met daarin zijn dromen. Het is een bijzonder bouwsel geworden wat nu door het dorp is geadopteerd als toeristische trekpleister.
Daarna is het nog een paar kilometer klimmen in verschillende etappes. We eindigen, na een lange dag, in Faramans. De municipal heeft alles wat ik in een camping zoek. Een groen veldje, een ruimte met picknick tafels, een magnetron, koelkast en kookplaat. En een warme douche. Er staan hier veel fietsers want hier kruist ookde route van oost naar west. Met andere mensen wisselen we wat campings uit. We eten een salade met ham, tortellini met saus en een toetje. En de wijn heeft in de vriezer gelegen, dus die is heerlijk koud.
Morgen weer een lange dag. We hebben met Petra afgesproken. Zij fietst alleen van noord naar zuid en het lijkt ons gezellig om even bij te kletsen.
Kilometers vandaag: 93
Kilometers totaal: 440,2
Aantal gekke postbodes: 1
-
28 Juli 2012 - 00:15
Gert:
Als cultuur verweven lastig is ben ik ook tevreden met verhaaltjes als over het "Palais Ideal". Het triggert me om zelf even op zoek te gaan naar meer informatie. Je gekke postbode was Facteur Cheval. Hij wilde bij zijn eigen bouwsel begraven worden, omdat de overheid dat niet toestond heeft hij ook een masoleum voor zichzelf gebouwd. Hij voltooide zijn eigen grafmonument op 87 jarige leeftijd. Een jaar later overleed hij.
Je opmerking over het uienveld maakte dat ik dacht aan een reportage over uienzaadtelers op de radio. Ik begreep dat Nederland top is op dit gebied. Dit werd geïllustreerd met als uienzaadtelen een olympische aangelegenheid zou zijn dat er uitsluitend gouden medailles gewonnen zouden worden. Dit was een bruggetje naar wat je dankzij je vakantie langs je heen kunt laten gaan namelijk de opening van de Olympische Spelen. Ik wil hiermee een extra positief element aan je vakantie toevoegen ;-) Al schijnen er wel een paar aardigheden in gezeten te hebben zoals de Queen op film door James Bond van het paleis wordt opgehaald waarna ze in dezelfde kleding in het stadion verschijnt.
Is het gedeelte van Frankrijk waar je nu fietst cache-arm? Of heeft meters maken nu even de prioriteit?
-
28 Juli 2012 - 12:09
Liedek:
Jammer dat de foto's niet lukken. Misschien kun je via facebook een foto uploaden? Bij dat huis moest ik gelijk aan het boek van 'Een Spaans hondje, van R Peper denken. Die bouwde een kathedraal als therapeutische bezigheid.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
