Zoekt u de weg?

Gisterenavond hebben we eerst nog een tijdje naar de sterren liggen kijken. Ondanks dat we niet in de stad zitten, is het toch lastig om een stukje te vinden met weinig verlichting. Uiteindelijk vonden we een bankje waar we op konden liggen. Er zouden gemiddeld 60 vallende sterren uit de Perseiden per uur moeten zijn maar in het kwartier dat we keken kwamen er maar twee voorbij. Het blijft natuurlijk een gemiddelde. En de twee die we zagen waren indrukwekkend.
In het dorp verderop wat (zoals Gert juist opmerkte), Neeroeteren heet, was het feest. Dat hebben we tot drie uur mogen meemaken. Daarna was het rustig.
Het eerste deel van de dag fietsen we weer langs 'het kanaal'. De knooppunten kloppen niet helemaal en we letten niet goed op. Daardoor rijden we verkeerd en sta ik even op de GPS te kijken om te zien hoe we weer moeten aansluiten. Als dat gebeurt, dan materialiseert er altijd onmiddellijk iemand die ons wel de weg wil wijzen. Dat gaat meestal ongeveer zo:

"De weg kwijt?"
"Nee."
"Ik kan u wel wijzen waar u heen moet hoor."
"Lijkt me sterk want je weet niet waar ik heen wil."
"Maar u kunt het niet vinden!"
"Jawel hoor. Ik zie net op de GPS hoe ik moet rijden."
"Zal ik u een tip geven?"
"Nee, hoeft niet."
"U gaat hier rechtsaf. Bij een boom gaat u links. Dan een tijdje volgen en dan komt er een fabriek. Iets van cement maar het kunnen ook meubelen zijn. Daar houdt de weg op maar langs de blokken kunt wel met de fiets. De blokken zijn om de auto's tegen te houden. Dan komt er een paadje van zwart zand. Die volgt u maar u rijdt er niet in. Dan verderop links, dan weer link, dan rechts, rechts, rechts en links. De weg oversteken en daar kunt u verder."
"Oh. Bedankt."

We luisteren altijd geduldig en gaan we vervolgens onze eigen gang. Meestal de behulpzame voorbijganger in paniek achterlatend omdat we meteen de andere kant opgaan als dat hij aangaf.
Bij Budel zijn we weer in Nederland. Dat is best een groot dorp. Bij een terras adverteren ze met koffie en vlaai. Die kunnen we niet weerstaan. En hij blijkt de moeite waard. In Budel zijn ze erg actief met 'urban knitting'. Verschillende palen zijn ingepakt en een compleet traphek op het plein voor ons ook.
De route loopt veel over fietspaden, dus we hebben geen last van de auto's. Wel hebben we last van de grijze plaag met hun e-bikes. Tegen de middag worden ze wakker en proberen zo zoveel mogelijk fietspaden te verstoppen. Dat lukt ze aardig en omdat wij ook niet de smalsten zijn met onze bagage, leidt dit vaak tot schrik- en paniekreacties. Tegen de tijd dat ik in die categorie val, dan blijf ik op zondag thuis zodat de werkende mensen vrij baan hebben en dan fiets ik wel op de dagen dat de werkenden aan het werk zijn.
We gaan door een natuurgebied met heidevelden en venen onder het plaatsje Lierop. (naam moet ik nog opzoeken). Daar is heel Brabant aan het fietsen op het smalle zandpad. Maar omdat het niet zo hard kan gaan, kunnen we des te meer het landschap in ons opnemen.
Van Helmond zien we de woonwijken. Daarna komen we in Bakel. Daar ziet het er gezellig uit. Volgens mijn gegevens is er een kleine boerderijcamping. Hij staat nergens op de bordjes maar wel op de GPS. Het is een kleine camping met tien plekken. Zes zijn er bezet door oude mensen met caravans. Het ziet er netjes uit maar we kunnen niemand van de boerderij vinden. Volgens een van de mensen kunnen we gewoon het tentje opzetten en dan komt er wel iemand langs. Dat doen we dan ook op een plekje in de zon. We zijn op tijd dus er kan gewassen en geluierd worden. Omdat het zondag is, hebben we geen boodschappen kunnen doen en gaan we kijken of er in Bakel wat te eten te vinden is. Van de boer horen we dat we dan bij 'de Leeuw' moeten zijn, als we tien euro aftikken voor de camping.
En inderdaad. Het terras bij de Leeuw zit vol en dat is meestal een goed teken. Meestal is mijn keuze beperkt omdat ik zo kritisch ben qua eten. Zal ik de lever nemen? Of de mosselen? Maar ik ga voor de 'paling in het groen' als hoofdgerecht. En een gebonden courgettesoep vooraf. Saskia neemt een Griekse salade en een stoofpotje van pikante kip. Beide zijn voortreffelijk klaargemaakt. En ze tappen een goede Trapist. Die lost de dorst op die ik vandaag heb opgelopen. Het is fijn vertoeven in Nederland.


Kilometers vandaag:  71,4
Kilometers totaal: 1511,5
Aantal keren vlaai gegeten: 1