Saône

Opstaan is een heel ritueel voor mij. Sinds mijn rug zich onafhankelijk heeft verklaard blijft het schipperen. In het begin van de vakantie besloot de nek zich te distantiëren van de schouders. Die laatste twee leefden al op gespannen voet. Al met al is het een heel geregel om het zooitje in het gareel te houden. Dit betekent voorzichtig draaien en niet al te abrupt opstaan. Een paar oefeningen om de zaak in beweging te krijgen en vooral een warme douche om de spieren op te starten. Het blijft een wankel evenwicht. Een verkeerde beweging en de vlam schiet in de pan. Al het gebuk met het opruimen van de tent helpt ook niet mee. Het scheelt dat het fietsen wel goed voelt. Daarmee 'smeer' ik de rug zodat het in de loop van de dag beter voelt.
We hebben prima geslapen met op de achtergrond het geruis van de drie rivieren die hier samenkomen. Gert weet vast wel welke drie dit zijn. Het is een paar graden warmer dan gisterenochtend maar de tent is nog wel erg nat. Alhoewel het strak blauw is, is De ochtendzon is niet voldoende om hem te drogen.
Het is even wennen aan het nieuwe boekje. De kaartjes hebben een iets andere kleurstelling en de schaal is ook anders. Het landschap bevat veel bos, grasvelden en maïs. En een enkele keer wat druivenranken. Je merkt dat het hier minder droog is dan in het zuiden doordat er veel meer begroeiing en bomen zijn. Bossen zijn cool. Het is al weer behoorlijk warm en de schaduw daarvan is welkom. De dorpjes waar we doorheen komen zijn rijker dan in het zuiden. Grotere huizen en in betere toestand. Karakteristiek zijn de wasplaatsen in elk dorp. Ze worden niet meer als zodanig gebruikt maar ze hebben er vaak wat moois van gemaakt met bloemen. In een van de wasplaatsen zitten twee visjes. Ze proberen zich voor ons te verschuilen in de modder want ze kunnen geen kant op. Eerst moet het water hoger komen en dan kunnen ze naar een andere bak.
De velden kenmerken zich doordat er overal rollen liggen. Met gras en met stro. We hebben geconstateerd dat het esthetisch mooier is om rollen te hebben dan blokken. Gelukkig zie je weinig blokken meer dus we worden continu visueel gestreeld.
In Gy stuiten we ineens op een super. We hebben eigenlijk (nog) niets nodig maar ik ga toch even kijken of ze gas hebben. Helaas, maar ik scoor wel nog tandpasta, koffiemelk en thee. We zijn nog niet eerder met zo weinig boodschappen uit een winkel gekomen.
In een weide die nog niet in rollen is verwerkt maken we een koffie en eten het taartje van de dag. De brander heb ik wat aangepast en hij lijkt het weer te doen. We stallen alle natte spullen uit om te drogen want het is alweer behoorlijk heet. Zeker tegen de 30 graden.
Halverwege de dag komen we bij de rivier de Saône. Daar loopt een jaagpad langs en dat is prachtig fietsen. In de Saône hebben ze zelfs een tunnel gebouwd voor bootjes. Maar eerst nemen we een pauze in de schaduw. We maken een soepje en wat broodjes. Het is druk met bootjesvolk dat langs komt varen. Na een uurtje pakken we op en fietsen verder. Het is een mooi pad met lommerrijke bomen. Deze brengt ons uiteindelijk in Port-sur-Saône waar de camping is. Die ligt iets buiten het dorp maar aangezien dit het episch centrum is van de watersporter hier, hoop ik een geschikt blikje gas te vinden. Hiervoor fiets ik even het dorp door. De drukke D3 loopt dwars door het dorp en er rijden veel vrachtwagens. Toch zie ik dat er hier weinig te halen valt. Vergane glorie en veel dichtgetimmerde winkels. Eigenlijk net als vele andere dorpjes waar de leegloop hoogtij viert. 
Dan maar naar de camping. We kunnen hem niet meteen vinden en vragen het aan een paar mensen die duidelijk Nederlands zijn. Sterker, we horen ze Nederlands praten. Maar ze moeten zich zonodig als Fransen voordoen en geven met een gebrekkig taalgevoel aan dat hier geen camping is. Erg flauw.
De camping is een klein stukje verderop. We zijn gespannen want volgens het boekje heeft het 'voorbeeldige sanitaire voorzieningen'. Maar als we ervoor staan, vraag ik me af of we goed zijn. Het ziet er wat verlopen uit en de schijnbare beheerder, met een BMI index in de rode zone, helpt hier ook niet aan mee. Maar het is hem echt en er is weinig keus, dus we nemen een plekje. Voor €7,50 krijgen we een prima grasveldje maar op sanitair gebied is het echt een derde wereld camping. Waarschijnlijk is de maker van het boekje teveel gefêteerd toen hij op bezoek was.
Onderweg hebben we een fles bubbeltjesrosé gekocht. Die drinkt als limonade maar je wordt er wel dronken van. Jammer is wel dat we eindelijk een kurkentrekker gekocht hebben maar hem bij deze fles niet heven te gebruiken. Tegen de avond warm ik de paella op en Saskia maakt een heerlijke salade met meloen, vis in mayo-saus en sla. De paella hebben we vanmiddag als diepvries gekocht en die houdt gedurende de dag de koelkast koud. Het smaakt goed en met een toetje en koffie hebben we de pens weer vol. Niet zo vol als de beheerder maar we komen in de richting. Morgen hebben we, als het goed is, een korte route dus we gaan zo nog even naar de kroeg buiten de camping. In de verte dondert het. We hadden vanmiddag al een paar druppels, dus ik ben benieuwd wat het morgen wordt.


Kilometers vandaag:  71,3
Kilometers totaal: 816,6
Aantal nutteloze kurkentrekkers gekocht: 1