Stille koeien

Dit is de rustigste camping tot nu toe. De meeste mensen zijn vertrokken. Ze moeten morgen weer aan het werk. De rest maakt geen lawaai. Dat kun je niet zeggen van het uurwerk in de kerken. Kerken?! Omdat we tussen twee dorpjes zitten horen we elke uur twee keer de klok slaan. En ze lopen niet synchroon, er zit een minuut of wat tussen.  
Bij het opstaan kijk ik even op de thermometer. Het is 15 graden. De buitentent is van binnen en van buiten nat. Veel condensvocht. Gelukkig schijnt de zon en ik leg de delen apart van elkaar in de zon te drogen terwijl wij ontbijten.
We beginnen met een klim van een uur. We rijden naar een plateau. Geen idee hoe het heet, maar we blijven er bovenop vandaag en zitten de hele dag zo rond de 500 meter.
Ze hebben in de l'Ain een aantal dammen gebouwd met krachtcentrales. Gisteren hebben we er al een paar gezien en vandaag komen we bij de 'barrage de Vouglans'. Hier hebben ze een gigantische muur van beton gebouwd die het water tegen houdt. Hij is 425 meter lang en meer dan 100 meter hoog. Als gevolg daarvan is het meer van Vouglans ontstaan. Dit is het twee na grootste meer van Frankrijk. Je voelt je een dwerg als je er naast staat. 
Bovenop gekomen betekent niet dat het klimmen afgelopen is. Het gaat ook hier weer veel op en neer. De energie die je bij dalen terug krijgt is meestal niet genoeg voor de volgende klim dus het blijft zwoegen. Ook dit jaar wordt ik weer enorm optisch gefopt. Het blijft een vreemd fenomeen dat je ogen zeggen dat het zonder twijfel naar beneden gaat terwijl je benen het tegenovergestelde beweren. En als ik op de GPS de hoogtemeters omhoog zie gaan, dan weet ik dat de benen gelijk hebben. En dan kijk ik nog eens goed en kan ik niet anders constateren dat het echt naar beneden gaat. Heel bijzonder.
Het weer is ronduit mooi en langzaam warmt het op naar een comfortabele 25 graden. Het landschap is aangenaam. Speels. Er is genoeg te zien onderweg om je niet te vervelen.
We zitten wel zonder eten. De eerste 30 kilometer komen we door genoeg dorpjes maar geen bakker of super. Er is wel een kapper in elk dorp, gek genoeg. Maar mijn haar zit nog steeds prima, dus die slaan we over. Uiteindelijk vinden we in Pont-de-Poitte na twaalf uur een bakker en dorpswinkeltje. Er is niet veel keus maar toch voldoende om tot morgen te kunnen overleven.
In Blye slaan we van de route af. Er is een omleiding die via de Cirque de Baume gaat. Dit is een enorme kloof die ontstaan is (als ik het goed begrepen heb, maar Gert kan het wel even nazoeken) omdat de bergen uit elkaar drijven, net als de continenten millennia geleden deden. Hij is 1,5 kilometer lang, 400 meter breed en 120 meter hoog. Je kijkt je ogen uit.
Daarna zijn we moe. Moe van acht dagen fietsen en 650 kilometer. Het plan was om door te gaan naar Poligny. Maar nu kiezen we toch voor een camping dichterbij. Een paar kilometer van de route af ligt een boerencamping. 'Le petite Chevalier blanc' in Fay-en-Montagne. Het is een schot in de roos. Er is een mooi groen veldje met een picknick tafel. De man die ons ontvangt tapt me eerst een halve liter bier en schenkt Saskia een koude witte wijn in. Hij vraagt ook of we mee willen eten want het is ook een 'auberge'. Maar helaas hebben we al chili gekocht en weggooien is tegen ons principe. Die moeten we dus laten lopen. Jammer. Ik had graag eens aan de Franse tafel aangeschoven. Hij vertelt ook dat het de komende week goed weer blijft. Wel koud 's nachts, zo rond de dertien graden.
Het is pas vier uur, dus we douchen, luieren in de zon, doen de was en maken ons huis klaar. Ondertussen komen de paarden binnen. Nu heb ik niets met paarden zelf, alleen met de worst ervan vind ik interessant, maar Saskia vindt het leuk om erbij te kijken. 
Uiteindelijk worden de bonen opgewarmd en de penen geschild. Het is adequaat en vult goed. Toetje na en dan koffie.  Daarna ga ik even betalen. De camping is niet heel duur (totaal €10,50) maar dit is voor het eerst dat we apart voor de fietsen moeten betalen (€1,20 per fiets). Daarna nog even een rondje over de camping. 
De zon gaat onder en het koelt al snel af. Sokken en een jasje zijn noodzaak geworden. In de schemering komt een colonne koeien geruisloos voorbij. De boer erachter op een fiets. Vleermuisjes komen langs met hun karakteristieke gefladder en de krekels geven een concert in de bomen. Op een gegeven moment wordt het te koud en dan rest ons nog maar één keus; de warme slaapzak.

Kilometers vandaag:  66
Kilometers totaal: 661,3
Aantal kappers gezien: 9

P.s. Er is weinig wifi beschikbaar. Dan kan ik soms nog het verhaal via de telefoon uploaden. Maar soms heb ik op het Franse platteland zelfs geen telefoon ontvangst. Dan komen de reisverslagen als er wel weer gelegenheid en verbinding is.