Verveling

Let op: dit is het verslag van zondag!

Ouddorp - Lewedorp - 87 km
Prachtig weer. Heel veel wind. Eerst mee maar later tegen.

We hebben goed geslapen. Geen lantaarn palen, geen kermis en geen last van de wind. Die laatste was er wel want midden in de nacht begon het nog flink te stormen. Gelukkig zaten we heel beschut dus afgezien van het geluid hadden we er geen last van. En het harde matje begint ook al te wennen. Nee, zo'n NTKC camping heeft wel wat.
Na een ontbijt in de zon zitten we om half negen op de fiets. Al vrij snel zijn we op de Grevelingendam en verlaten we Goeree. De dam vliegen we over met deze harde wind. De voorspelling was windkracht vijf en dat is het ook zeker. 
Schouwen Duivelland is me bekend. Als kind heb ik een paar zomervakanties in Renesse doorgebracht. Niet dat ik daar nog wat van weet maar het geeft toch een vertrouwd gevoel. De geur van zonnebrand. Het zand in de oren. En de drukte van de toeristen. Eén ervaring van Renesse weet ik nog precies: daar heb ik voor het eerst in mijn leven een frikandel-speciaal geproefd. En vervolgens voor de rest van mijn leven verpest...
Het pad gaat door de duinen en ik moet toegeven dat in Zeeland toch de mooiste zandstranden van Nederland zijn. Het witte zand contrasteert zo mooi met de blauwe lucht, zo zie je het nergens anders.
We passeren Haamstede en Burgh en verassend genoeg is de supermarkt open. Dat komt mooi uit want mijn tandpasta is op. Dan steken we, via Neeltje Jans, over naar het volgende Zeelandse schiereiland: Walcheren. Op de kaart zie ik prachtige namen van de wateren hier. Wat kun je je voorstellen bij 'de schaar van Vuilbaàrd'? Dat moet een piraat geweest zijn die ontzettend stonk, een baard had en iets met een schaar deed. Toch? En dat is er ook nog Roggenplaat en Krabbenplaat. Wat zou daar nou zitten?
Bij Noord-Beveland is het kite-surf paradijs. We kijken even naar de tientallen kleurige vliegers en hun piloten en vertrekken dan naar Veere. Dat is een kantel punt in de reis. Van wind mee gaan we nu naar wind tegen. Vijf Baufort nog wel. We ploeteren naar Veere toe. Dat is overgenomen door toeristen. Op een terras eten we een vis met patat en salade. We hebben geen eten voor vanavond gekocht en we willen ook niet met honger zitten. Dus nu warm en vanavond  brood.
In Middelburg is het nog steeds Koninginnedag. Niemand heeft hun verteld dat die afgelopen was. De markt staan vol met boekenstalletjes en je kunt er over de koppen rijden. En alle winkels zijn open. Ze lokken Saskia met jurkjes naar binnen.
Vanuit Middelburg is het nog een kleine tien kilometer naar de geplande camping. Maar wel pal tegen de wind in, in dit open land. De snelheid zakt naar twaalf kilometer per uur maar uiteindelijk komen we er wel, het is een boerencamping en er staan wel een paar caravans maar er is niemand. Via de telefoon overleg ik even met de baas. We kunnen overal staan en hij komt vanavond wel even langs. Op een relatief wind-vrij plekje zetten we de tent op en gaan luieren in de zon. Later komen er wat mensen terug en een Duitser met een camper. De hele camping is haast leeg maar hij moet net naast ons komen staan om ons prachtige groene uitzicht te verpesten met wit blik. Waar hebben we dat aan verdiend?
Bij een caravan 'leen' ik een stoel en zo tik ik dit verslagje even. Er is hier verder niets. Geen winkel, geen dorp in de buurt, geen wifi en geen plek om binnen in een lekkere stoel te zitten. Ondertussen waait het maar door. Het avondeten bestaat uit een tosti, een bekertje bouillon, wat yochurtdrink en een peer. We vechten om de afwas want dat heb je tenminste wat te doen. Uiteindelijk, en voor de ultieme kampeerervaring, doen we de afwas samen. 
Het wordt een lange avond. In mijn geleende stoel zie ik langzaam de zon ondergaan terwijl de wind om me heen huilt. De campingbaas komt nog even langs om af te rekenen. Het is niet duur want we hoeven maar € 10,= te betalen. Morgen weer verder richting Brabant.