Inpakken

vrijdagmiddag om één uur vertrekt de bus vanaf het Amstelstation in Amsterdam. Daarna pikken we nog mensen op in Utrecht en Eindhoven en dan in een ruk door naar het zuiden. We stappen niet alleen als eersten in, we stappen ook als laatste uit. Als alles volgens planning verloopt, zijn we om 9 uur ’s ochtends in Arles.
Het is overigens niet echt goedkoop om met de bus te gaan. We zijn met z’n tweeën 355 euro kwijt. En dan reken ik de boekingskosten nog niet eens. Ze weten wel hoe ze de zaak kunnen uitmelken want we betalen niet alleen een hoogseizoen toeslag, je moet ook nog extra betalen omdat je een enkele reis neemt. WTF?! Ja, je wordt gestraft omdat je maar één kant op gaat. Nu snap ik wel dat je geen lege bussen terug kunt laten rijden maar er gaan toch gemiddeld evenveel mensen heen als terug. Tenminste als ik zie hoeveel mensen de Groene weg rijden naar het zuiden toe, dan lijkt me die bus ook wel op de terugweg vol te zitten. Het vliegen naar Dublin was vorig jaar goedkoper maar ik ben allang blij dat we er nu zo kunnen komen met de bus dus mijn gemopper is eigenlijk niet terecht.

Afgelopen weekend heb ik alle spullen bij elkaar gezocht en aangezien ik een über-planner ben ga ik weer een stapje verder dan vorig jaar. Op de website kon je toen zien wat ik in de tassen heb. Nu heb ik de paklijst-sheet nog verder uitgebreid. Alle spullen zijn gewogen en in de sheet geef ik aan wat in welke tas zit. Daarmee kan ik meteen zien hoeveel elke tas weegt en door wat heen en weer te schuiven met de spulletjes, heb ik het verschil in gewicht weten te beperken tot enkele honderden grammen. Ook leuk om te constateren dat ik weer een paar kilo lichter ben dan vorig jaar. Komt ook omdat we hopen op beter weer deze keer, dus de luchtige garderobe is klaargelegd.

Vanavond heb ik de ‘proof of de pudding’ gegeten want ik heb alles bij elkaar gelegd (zie foto). Eigenlijk verbazingwekkend dat je met zo weinig spullen een maand toe kan. En dat terwijl de meeste collega’s en vrienden sleurhutten van tien meter of meer nodig hebben waarbij ook nog ruimte gemaakt wordt voor een extra koelkast.
Na het inpakken blijkt het er allemaal met gemak in de vier tassen te passen. Er is zelfs nog ruimte over, dus misschien dat ik de tarp ook nog meeneem. Het wordt steeds efficiënter en minder. Voor de niet-fietsers kan ik melden dat er ook mensen een maand op stap gaan met alleen twee achtertasjes.
Niet op de foto maar wel mee zijn de tent en het stoeltje. Die gaan op de bagagedrager. Heerlijk al die voorpret!


Ik hoop het volgende bericht te kunnen sturen vanuit de zon in Frankrijk. De eerste dag fietsen we door de Camargue naar de Middellandse zee. dat is dan ook het enige stuk dat we naar het zuiden fietsen. Vanuit Saint Marie de la Mer denk ik het volgende bericht te kunnen sturen. Tot dan!