Au revoir France.

Ouderdom komt met gebreken. En zoals Gert al aangaf; hoe ouder je wordt, hoe meer hersteltijd je nodig hebt. Vanochtend wordt ik wakker met een linkerkuit die meer aandacht vraagt dan normaal. Gisteren waarschijnlijk wat overbelast. Saskia weet de spieren met een kleine massage weer in het gareel te krijgen.
Het heeft veel geregend afgelopen nacht. Als we opstaan is het droog, maar het waait flink en de lucht dreigt als een Taliban strijder. We pakken in en halen onze bestelde croissantjes. Met een kopje thee vormt dat ons ontbijt. Meer hebben we niet.
In Metzervissse is een klein winkeltje open en kunnen wat beleg kopen voor op het brood. Bij de koffie hebben we dus wel wat te eten. Dat doen we aan de Moezel bij Catenom. We leggen meteen de tent te drogen want die is best wel weer nat. In Catenom staat ook een gigantische kerncentrale en hier sluiten we etappe 3 van boekje 1 af. De weg loopt veel naar beneden wat erg prettig is. Soms wat druppels maar geen echte buien. Wel af en toe een fikse wind tegen.
We verlaten Frankrijk via een naamloze weg. We zien niet eens echt dat we het land verlaten. Pas verderop zien we dat we Luxemburg binnenkomen. Even een Kodakmoment. (foto's plaatsen bij de reisverslagen is op het moment een drama. Het lukt gewoon niet meer, op wat voor manier dat ook. Ik hoop dit later in te kunnen halen.)
In Luxemburg is alles anders. We zijn op slag uit het verval van de dorpen. Er zijn om de haverklap picknick plekjes. Er zijn vuilnisbakken. Er is geen achterstallig onderhoud. Alles ziet er mooi, fris en geverfd uit. De bordjes hebben andere kleuren. Misschien ben ik wat bevooroordeeld, maar we hebben het ook wel even gehad met Frankrijk. Één ding deden ze daar wel beter; iedereen groet altijd vriendelijk. Dat is hier afgelopen.
We naderen de stad Luxemburg via een mooi fietspad. Geen auto's om ons heen. Weinig klimmen en dalen. Perfect asfalt. En we eindigen zo'n beetje midden in de stad. Luxemburg stad is behoorlijk geaccidenteerd. In de stad moeten we flink klimmen naar de hostel toe. En ze hebben hier van die heerlijk authentieke klinkerweggetjes. Mijn stuurtas lijkt wel een grabbelton aan het einde van zo'n weg. De hostel wordt snel gevonden ondanks het gehobbel. Het ligt mooi tegen het centrum aan, maar om daar te komen zullen we wel wat trappen moeten beklimmen. Ik hoop stiekem dat er ergens een lift is.
We hebben voor twee nachten geboekt. Dat kost ons ongeveer €90. Daar overheen komen nog wat extra kosten omdat we niet lid zijn van de hostel organisatie. Het zijn vier persoons kamers. Met een eigen douche en wc. Voorlopig zitten we nog alleen maar er kunnen mensen bij komen. De fietsen kunnen in de berging.
Eerst even douchen en wassen. Daarna maar eens het centrum in. En vannacht in een echt bed. Dat zal wel genieten worden. Steven heeft de Lonely Planet gestuurd, dus we kijken even wat we morgen moeten bezichtigen. Maar we beginnen met uitslapen want het wordt tenslotte een rustdag. 

Kilometers vandaag:  59,1
Kilometers totaal: 1160,6
Aantal grenzen gepasseerd: 1

Allen bedankt voor de reacties. met name Gert. Het is leuk om af en toe wat terug te vernemen.